Tag

கவிதை

August 26, 2015

அரசியல்

விலையில்லையென்ற போதும்
பணம் கொடுத்து பெற்ற
பாமரன் சொத்தடா,
இந்த பாரதம் !!!

செத்த பிணங்களுக்கு இடையே
மரம் ஒன்றை எழுப்பி
பழம் தின்ன சொல்லுதடா,
இந்த அரசியல் !!!

இரண்டிலும் உள்ள
ஒற்றுமையும் அறியாமல்
வேற்றுமையும் புரியாமல்
அறிவாளியென
எண்ணம் கொண்டு வாழுதடா,
இந்த ” …………… ”


தீராத நட்புடன்
பூபால அருண் குமரன் ரா

August 15, 2014

சுதந்திரம்

உடல் ஓய்ந்து விழி மூடும் தருணம் வரை

உழைத்தோம்

விலை ஏதும் இல்லாமல்

அடிமை ஆனோம்

விதியென நம்மை நாமே

நொந்துகொண்டோம்

1

கடமை இதுவென கவனிக்க

மறந்தோம்

கண்ணியம் கண்ணீரோடு கரைவதை

கண்டோம்

விடியல் ஒருநாள் வருமென

கனவிலும் காண மறந்தோம்

3

உதித்தது தழல், எழுந்தது சூரியன்

 

மழைத்துளி முத்துக்கள் ஆவதைபோல

சுதந்திர தாக வித்துக்கள் எங்கும் பரவியது

எடுக்கவும் முடியாமல்

கோர்க்கவும் முடியாமல்

வெள்ளை பட்டாளங்கள் வெறிகொண்டு ஓடியது

2

ஆடுவோமே பள்ளு பாடுவோமே

ஆனந்த சுதந்திரம் அடைந்துவிட்டோமென்று

ஆடுவோமே பள்ளு பாடுவோமே

என்று பாரதி சுதந்தரகாற்றை

சுதந்திரத்துக்கு முன்னமே சுவாசித்துவிட்டான்

 

வீதியில் வீணே விடப்பட்டு

நாமே எடுத்துகொண்டதல்ல சுதந்திரம் ;

விதியோடு போராடி

வீர மரணமெய்து எடுத்துவந்ததே

நம் இந்திய சுதந்திரம் !!!

4

அன்னார் இன்னார் என கூறி

சிலரையோ பலரையோ விடுவதற்கில்லை

ரத்தம் சிந்தவும் உயிரை துறக்கவும்

துணிந்த ஓவ்வோரு இந்தியனும் வீரனே

 

போராட்ட கூட்டத்தில் கடைசியாய் நின்றாலும்

இறுதிவரை பாரததாய் மீது பற்று கொண்ட

ஓவ்வோரு இந்தியனும் வீரனே

5

பாரததாய் மீது பற்று கொண்ட ஓவ்வோரு இந்தியனும் வீரனே

 

–  பூபால அருண் குமரன் . ரா

May 23, 2014

தாய்மை

மாதராய் இவ்வுலகில் பிறந்திட

மாதவம் செய்திட வேண்டும்

பாரதியின் வாக்கு பொய்மையில்லாதது.

 

என் தாயே,

மாதராய் பிறக்க மாதவம் நீ செய்தாய்

உனை அன்னையாய் பெற மாதவம், நான் செய்தேன்

தூய்மையின் நிறமும் தாய்மையே

வாய்மையின் அறமும் தாய்மையே

தாய்மைக்குக்கு நிகர், தாய்மையே

 

கருவுற்ற காலம் முதல்

உருபெற்ற காலம் வரை

உன் வயிற்றில் எனை சுமந்தாய்

 

தரை தொட்ட காலம் முதல்

நடை கொண்ட காலம் வரை

உன் இடுப்பில் இடம் தந்தாய்

 

நான் பிறக்கும் முன்பே

என் மீது காதல் கொண்டவள் நீ !

நான் இறக்கும் வரை

அதை மறக்கவே மாட்டேன் !

தாயே,

தாய்மையின் பெருமை சொல்ல நீயே ஒரு சாட்சி !

 

தியாகத்தையே தொழிலாக கொண்டாய் !

அர்பணிப்பையே வாழ்க்கையாக்கினாய்!

 

தாய்மையின் கனிவு இன்றி

உலகுக்கு உருளகூட தெரியாது!

இது வெறும் வார்த்தையில்லை

நியதி !

 

காலங்கள் கரைந்தோடினாலும்

தாய்மையின் பெருமை உலகில் பொறிக்கப்படும்

முத்து மகுடங்கள் !

பெண் தெய்வங்களை வழிபடும் நம் பண்பாடு

வெண் நிலவில் வரும் தேய்மானம் என

கண் இன்றி பல கயவர்கள் கத்தினாலும்

விண் உலகமே வியக்கும்படி

தன் முனைப்புடனே முன்னேறும்

பெண் இன்றி அமையாது உலகு !

அப்பெண்ணின் பிறப்பிடம், தாய்மை !

 

பிறப்பெடுக்கும் ஒவ்வொரு உயிரும்

தாய்மையின் பெருமையை

உலகே வியக்கும்படி எடுத்துரைக்கும்

ஒரு எடுத்துகாட்டு தான்…

தாய்மையே பெண்ணுக்கு பெருமை.

தூய்மையின் நிறமும் தாய்மையே

வாய்மையின் அறமும் தாய்மையே

தாய்மைக்குக்கு நிகர், தாய்மையே…

 


ஏற்கனவே “பெண்ணின் பெருமை” என்ற தலைப்பில் நான் எழுதிய கவிதையையே சற்று மாறுதலுக்கு உட்படுத்தி “தாய்மை” எனும் தலைப்பில் இங்கே கொடுத்துள்ளேன்…

I dedicate this to my Lovely MOM…

♥ With Undying Friendship ♥

☛ …  R. BooBaLa ARun KumAraN … ☚
FBTwitterWordpressYouTubeVimeoFlickrPicasaGooglePlusRss

February 17, 2013

அப்படியே அமைய கடவது

எனக்கான காலம் கனிந்துவர

நாளாகும் போல தெரிகிறது

இனியும் உதிர்ந்து விழும் என

காத்திருக்க மனமில்லை

குருவிவார் கொண்டு உதிர்த்தி விடுவதே

உத்தமம் என்கிறது மனம் !!!

00001

கோடிகணக்கான நம்பிக்கை

உள்ளே உறங்குகிறது

லட்சகணக்கான லட்சியங்கள்

அமைதியாய் காத்திருக்கிறது

விடியவிடிய உழைப்பை

கொட்ட உடல் தயாராயிருக்கிறது

புதிதுபுதிதாய் சிந்திக்க

மூளை விழித்தேயிருக்கிறது

00003

கனவுகள் அடுத்தடுத்தாய்

நிறைவேற அடுக்கடுக்காய்

இருக்கிறது

00002

இறைவா,

சீக்கிரம் வா

வந்திங்கு அனைத்தையும்

அப்படியே அமைய கடவது

என்று சொல்லிவிட்டுப் போ !!!

 

தீராத நட்புடன்

பூபால அருண் குமரன்.ரா

This work is licensed under a Creative Commons license.

October 20, 2012

தமிழ் வாழ்க

::  நாள்  : 23-01-2012   ::   நேரம் : இரவு 3 மணி 25 நிமிடங்கள் ::

(என் நாட்குறிப்பில் இருந்து)

தமிழ்த்தாயே,

தனலெட்சுமியிடம்

நட்பு கொள்

உன்னை பேசுபவர்களுக்கும்

கொஞ்சம் கொடுக்கச் சொல்

இல்லை,

உன்னையும் மறந்து போவர்

உன்னையும் மறக்க சொல்வர்

 

சில கிழவர்கள்

உன் பெயரை கொண்டு

மாங்காய் பறிக்கிறார்கள்

 

அதற்கு கற்களாய்

உன் குழந்தைகளையே

கொடுக்கிறாயே !

 

மண்ணுக்குள் புழு நெளிவதுபோல

மண்டைக்குள் சிறுமூளை கொடு

சிந்திக்(கும்)க உன் தமிழை கொடு !

நீ வாழ்ந்து

வாழ வை !!!

 

தமிழை மறந்தான்

தான்

தமிழனென்று மறந்தான்

 

சீர்திருத்தம் என்றான்

தான்

சீரழிந்து நின்றான்

 

உயர்தனி செம்மொழி என்றால்

உலகை மறக்கிறான்

உயிரும் துறக்கிறான்

ஆங்கிலம் கற்றான்

தான்

ஆணவம் கொண்டான்

 

தன்னிலை மறந்து

தறிகெட்டு திரிகிறான்

 

விரிஏழு கடல் கடந்து

தமிழன் என்ற

போர்வையில்

தமிழை மறந்து

சிரிக்கிறான்

 

நாளுக்கு ஒருமுறை சுழலும்

உலகே வியக்கும் விண்மீனாய்

தமிழனிருக்க

தமிழினம் அழிவை நோக்கி

விழி வியந்திருக்கு !!!

 

அட தமிழனே,

கடைகடையாய் ஏறியிறங்கினாலும்

இதுபோல் ஒரு பொம்மை

கிடைதிடுமோ ?

உன் கையில் படாதபாடு படுகிறதே

என் தமிழ்மொழி !!!

 

கொடுங்கோல்

ஆட்சியில் கூட

தமிழை இப்படி கொலை செய்ததில்லை யாரும்

 

காணி நிலம் கேட்ட பாரதியையும்

நல்ல தமிழை கேட்க வைத்துவிடும்

இந்த நவயுக பாரதம் !!!

தீராத நட்புடன்

பூபால அருண் குமரன். ரா

This work is licensed under a Creative Commons license.